2023-12-11
..., a potem dziwimy się, że jesteśmy traktowani przez polityków jak trędowaci lub dotknięci podobną, zaraźliwą przypadłością, o których co prawda mówi się, a nawet współczuje się im, bo tak wypada, ale tak naprawdę, najchętniej wysłałoby się ich na jakąś odizolowaną wyspę czy do podobnego miejsca. A jak mamy być traktowani przez polityków, skoro "nasze" stowarzyszenia same kreują i lansują taką narrację.

Federacja wysłała dwa pisma; do Przewodniczących sejmowych Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Administracji i Spraw Wewnętrznych. Darujmy sobie to drugie pismo, które oprócz zdawkowych gratulacji zawiera przemyślenia na temat upadku Policji oraz sprzeczną samą w sobie ofertę pomocy w jej naprawie, Sprzeczną, bo w jednym zdaniu piesze się że [...] Pomocną rolę mogą tu odegrać organizacje pozarządowe zwłaszcza byłych funkcjonariuszy służb mundurowych MSWIA [...], żeby w następnym stwierdzić, że [...] Niestety w niedawnej przeszłości wiele z nich zostało zdyskredytowanych przez ówczesne kierownictwo resortu spraw wewnętrznych. Zarysował się wyraźny podział na lepszych i gorszych funkcjonariuszy [...]. Wiadomo, "zdyskredytowani" i "gorsi" do pomocy nie mogą być dopuszczeni. Gdzie tu sens?

"Ciekawsze" jest pierwsze pismo. Federacja dalej brnie w przywrócenie świadczeń poprzez nowelizację naszej ustawy emerytalnej, bo pisze [...] Z uwagi na mnogość stanów faktycznych i zawiłości prawne dotyczące sytuacji osób represjonowanych powstałych na przestrzeni ostatnich sześciu lat, optymalnym sposobem naprawienia niewyobrażalnych krzywd ludzkich byłaby droga legislacyjna i przyjęcie odpowiednich uregulowań ustawowych [...].  Jednak zaraz potem zauważa, że [..] Wydaje się jednak, że z powodów, których nie musimy szerzej uzasadniać, w najbliższym czasie droga legislacyjna może okazać się nie w pełni skuteczna [...]. Takie tam puszczenie "oka" do Przewodniczącego Komisji; "spokojnie, do końca kadencji Dudy macie luz i wystarczy, nam, że od czasu do czasu coś powiecie", ale też wyprzedzające usprawiedliwienie nieskuteczności tej drogi. A co w zamian? Jakieś pomysły? Żadnych.

Ale ciśnienie skoczyło mi (znowu), gdy przeczytałem takie coś: [...] Wielu z nich, odartych z honoru i godności, sprowadzonych na skraj ubóstwa, zmarło w poczuciu krzywdy jakiej doznali od Państwa, któremu wiernie służyli, często z narażeniem życia i zdrowia, także przez długie lata po transformacji ustrojowej 1990 r. [...] Jako Federacja Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP jesteśmy im winni pamięć i zobowiązanie przywrócenia należnego honoru i godności także po odejściu na wieczną służbę [...]. Jakiś lekkoduch, którego nie podejrzewam o złą wolę, ale o głupotę już tak, wydumał sobie, że to "odarcie" ładnie komponuje się z naszą sytuacją i puścił swoje odkrycie w świat. A inni, których także nie podejrzewam o złą wolę, ale o głupotę już tak, zaczęli to idiotyczne sformułowanie bezmyślnie powielać. Ja honor i godność posiadam od urodzenia i żadne życiowe przeciwności nie "odarły" mnie z nich. Nawet kradzież moich emerytalnych świadczeń. Bo godności i honoru nie nabywa się razem z pieniędzmi i razem z pieniędzmi nie można ich stracić. Bo godność i honor albo się ma, albo nie. Ale co ja tam wiem... .

Podsumowując; według Federacji jesteśmy więc zdyskredytowani, gorsi, bez godności i bez honoru. Nawet po śmierci! I taki przekaz od lat idzie do parlamentarzystów i do Internetu. I dlatego nasza sprawa jest daleeeko w tyle za chociażby tak pilnymi i nie cierpiącymi zwłoki w rozwiązaniu problemami, jak niedole homoseksualistów, elektro-wiatraki, dobrostan Ukraińców czy męczarnie uczniów w czasie odrabiania prac domowych. A potem dziwimy się... .